Mantar
Yemeklik
mantar yaprağı, çiçeği olmayan köksüz bir bitkidir. Besleyici özellikleri yönünden önemlidir. Günümüzde sebze bahçelerinde özenle yetiştirildikleri için zehirli olma sakıncaları da ortadan kalkmış durumdadır. Bu tür bahçelerden yılın her mevsimi
yemeklerde kullanılacak
mantar elde edilebiliyor. Yemeklik
mantarların çayır ve dağ türleri arasında, etli, sert, küçük şapkalı olanlarıyla, beyaz renk-li'Oİanları daha lezzetlidir. Zehirli olan çayır
mantarları, ince ışınsal çizgileri ve yeşil-sarı yapraklarıyla tanınır. Şapkalarının altında yakalık (lamel) adı verilen sapları vardır. Bu saplar kirli sarı renkte ve un kokuludurlar.
Ülkemizde'de
mantar üretimine önem verilmeye başlanmıştır. Kuzu, horoz, kurt, çomak, mercan gibi adlar alan
mantar çeşitlerinin
yemek yapılabilen şapkalarının büyüklükleri de farklılıklar taşır, örneğin; Kınık, Kuzugöbeği
mantarları toprak renginde ve 2-5 santimetre çapındayken, Yenişehir geyik
mantarının çapı 20-25 santimetreyi bulur. Mantarları seçerken şapkalarının içinde siyah ve kahverengi lekeler olmamasına, çü-rümemiş ezilmemiş olmalarına dikkat edilmelidir.
BESİN DEĞERİ
100 gram pişmiş
mantarda; 93 gram su, 3,5 gram nişasta, 0,3 gram yağ, 1,5 gram protein, 1 gram selüloz,, 30 miligram (C) vitamini, 2 miligram (PP) vitamini, 0,3 miligram (B) vitamini vardır. Kalori değeri 22'dir.
KULLANILMASI
Mantarlar, beşamelli,
domatesli sos yapımında; sote, ogretan ve kızartmalarda; etli kavurma kebaplarında; çorba yapımında ve pilavlarda kullanılır.
HAZIRLAMA YÖNTEMİ
Hangi
yemek türünde kullanılacak olursa olsun hazırlanırken
mantarların zarı
kazınmaz. Zar nemli bir bezle silinir. Saplan ve toprağa yakın bölümleri hafifçe kesilerek
limonlu suda yıkanır. Kullanılan
mantar miktarının bir buçuk-iki misli kadar yarım
limon sıkılmış kaynar suda 7-8 dakika haşlanır. Ayrıca haşlamadan da ayıklanıp, yıkanarak sote yapılabilir. Konserve
mantarlar pişirilmiş durumdadır.
